Düğün günü, bir çiftin hayatındaki en önemli günlerden biridir. Festival düğün gelenekleri eski zamanlardan günümüze kadar korunmuştur. Urallarda, düğün töreni 50'li yıllara kadar orjinal haliyle vardı. geçen yüzyıl Bu geleneğin unsurlarından biri atalarımızın yaşam tarzını, kimliğini ve geleneklerini yansıtan bir gelinlik. Eski Ural halk kostümünün özellikleri hakkında - okumaya devam edin.
Urallar halkının gelini eski kostümü
Kadınların düğün elbisesi, bir sundress ile karmaşıktı. İkincisi, hem günlük hem de şenlikli kadın kıyafetlerinin vazgeçilmez bir parçasıydı. Sundress farklı zamanlarda farklı şekillerde dikildi. Kesim tipine bağlı olarak 3 ana tip ayırt edilir:
- sağır bir tunik sundress alışılmadık bir şekilde dikildi. Büyük bir bez yarıya doğru bükülmüş, baş için bir bükülme yerine bir delik açılmış ve omuzların üzerine bir bez atılmıştır. Kıyafetlerin bir elbise bornozuna benzemeyen bir elbise gibi görünmesi için sık sık kenarlara takılır;
- doğrudan sundress - geleneksel ve en yaygın. 19. yüzyılda ortaya çıktı ve genç kızların günlük yaşamına sıkıca girdi. Düz kanvaslardan, kıvrımlar ve kıvrımlarla süslenmiş kamalar kullanılmadan ince düz kayışlara sahip bir sundress yapılmıştır.
Yardım! Bir sarafanın dikilmesinde çeşitli kumaşlar kullanılmıştır: chintz, baca, garusnik vb.
Kostümün zorunlu bir elemanı bir beden gömleği idi . O dönemde en yaygın ve saygın seçenek bir polik tişörtdü. Bir veya iki kumaştan (tek istasyonlu veya yarı istasyonlu) dikildi ve polycomlar omuz bölgesine yerleştirildi. Raflar, manşonların üzerine takılı parçalardı. Gömleğin yakası genellikle boynun etrafına sıkıca oturur ve etrafındaki kumaş kıvrım veya fırfırlarla döşenir. Kollu boy boyunca geniş kesilmiş, manşetler örme dantel ile süslenmiştir.
Önemli! Ural sarafanlar kompleksinin bir özelliği de sık rastlanan durum olmasıdır. Bu, polikovy gömleğinin bir sundress'ten daha koyu olabileceği anlamına gelir. Diğer yerlerde, böyle bir kombinasyon oldukça nadirdi.
Damat ve onun özellikleri
Zarif şenlikli tişört, her gün renkten farklıydı. Tuval, chintz veya kumach'tan diktiler ve şöyle çağırdılar:
- kiraz - kırmızı veya kiraz yaprağından;
- beyaz gül - beyaz ve pembe ipliklerden.
19. yüzyılda erkek gömlekleri, daha sonraları brokerin desenleri olarak adlandırılan popüler kanaviçe işi ile süslendi. Süs bitki motiflerini resmetti ve sadece erkeklere değil, aynı zamanda kadın kıyafetlerine de işlendi.
Erkek takımının ikinci elemanı - limanlar - keten veya diğer doğal kumaştan yapılmıştır. Festival pantolon ceplerin kenarı boyunca desenlerle süslenmiştir. 19. yüzyılın ikinci yarısında Harem pantolon popülerlik kazandı. Modern kadife kumaşına benzer şekilde, plisse dikilirdi. Büyük ölçüde, Urallarda tatil kıyafetleri olarak var oldular.
Gençler için geçit töreni nedir?
Tören şu şekilde yapıldı: yarı saydam bir şal ile genç gelin misafirlerden gizlendi ve iki örgülü örüldü. Genellikle vaftiz babası bunu gelin ve damadın tarafında yaparlar - çöpçatanlar. Tüm eylemlere neşeli ilahiler, cümleler eşlik etti. O zamanlar damat odadaydı, ama karısını şalın altından görmedi.
Ayin doruk noktası, başlığın kızdan kadına değişmesidir. Bundan sonra, gelinin zaten tam teşekküllü bir eş olarak mevcut olduğu bayram devam etti. Kız başlığını çıkarmadı.
Şapkalar, ayakkabılar ve diğer ilginç detaylar
Kızın ve evli kadının başörtüsü ve saç modeli çok farklıydı:
- Düğünden önce, kız bir tırpanla yürüdü ve işlemeli bir kumaş şeridinden başını uzun bağları olan bir bandaj koydu. Bant saçları tamamen gizlememişti;
- Düğünden sonra bir kadına iki örgülü örülmüştür. Yıpranmışlardı, kafanın etrafına döşendiler ve üstüne ipekli ya da kadife bir başlık kondu. Saç modelini tamamen gizlemek zorunda kaldı.
Urallar'daki ayakkabılar diğer yerlerden farklı değildi. Erkekler limanlar veya pantolonların içine sokulduğu yüksek deri çizmeler giyiyordu ve kadınlar da deri kısa çizmeler ya da dokuma ayakkabılar giyiyordu.
İlginç! Bütün giysiler kırmızı, altın ve beyaz ipliklerden süslenmiştir. Sevginin ve huzurun sembolü olarak kabul edilen en sevilen bitki motifleri.
